"Löglegt en siðlaust"

Það breytir engu í hvaða flokki þið eruð! Afhverju þessi hræðsla hjá frambjóðendum við að birta tölur um styrkina?  Að bíða eftir að hinn birti sínar er roluskapur og engum til framdráttar. Kominn er tími uppgjöra og heiðarleika.  Því ljóst er að allar gjafir hafa áhrif hvort sem okkur líkar betur eða verr!

Þingmaðurinn Guðlaugur Þór lýsir yfir að "hann hefði aldrei hyglað einu eða neinu fyrirtæki og myndi ekki gera það í nútíð eða framtíð" Þessi sið-blinda er einmitt málið. Ef ekki vísvitandi þá hefur fyrirtækjum ómeðvitað , meðvitund getur verið ómeðvituð, verið hyglað af þingmanninum! Það hefur alltaf áhrif á gjörðir okkar að þiggja svona stórar gjafir.  

„Ég hef farið eftir öllum þeim reglum, sem um prófkjör fjalla, og það eru leiðbeiningar frá skattayfirvöldum," sagði Guðlaugur Þór.  Hér er satt sagt en hvar er eigið siðferði og sjálfstæð hugsun? Hvar er brjóstvitið? Hver siður annarra er breytir engu um þær kröfur um algjört sjálfstæði einstakra þingmanna frá utan að komandi þrystingi. Þar af leiðandi verður að fara varlega gott fólk!

Þessi svör eru góð dæmi um getuleysi eigins siðferði og afneitun á raunveruleikanum.  En þetta á líka við um aðra þiggjendur styrkja sem hugsa eins og Guðlaugur Þór.

Carol Gilligan prófessor í siðfræði hefur þetta að segja "að konur og karlar hafa tilhneigingu til ólíkrar siðferðislegrar hugsunar. Hún segir að karlmenn leggi meiri áherslu á réttlætið, konur á umhyggjuna, að sjálfstæði og reglur séu körlum mikilvægari en konum, sem aftur setji sambönd og samskipti í fyrsta sæti."

Hvernig væri nú að sameinast um grunnin að siðferðislegum hugsunum okkar?  Gera góða blöndu samkvæmt álitinu hér að ofan. Því ljóst er að annað getur ekki án hins verið.

Frambjóðendur góðir, komið fram með sannleikann, komið hrein og bein fram og sýnið kjósendum þá virðingu sem þeir eiga skilið.   

Segir 40 aðila hafa styrkt sig

Hvað er í gangi Björn?

Dólgsleg árás, segir Björn Bjarnason þegar nafni minn Percy Westerlund segir þegar vitaða skoðun ESB um evru hugmynd sjálfstæðismanna.  Óvinveitt aðgerð sem væntanlega segir hinn óþægilega sannleika um þessar hugmyndir?   Þetta ofsóknaræði sem gripið hefur fyrrverandi dómsmálaráðherra rétt fyrir kosningar er í besta falli undarlegt. Ekki er flokkurinn að græða á skrifum sem þessum.  Það vantar alla auðmýkt og skilning á hvar við sem þjóð erum stödd í dag!

Nefnd um þróun Evrópumála skilaði af sér fimm sérálit! Ekki til mikillar fyrirmyndar og síður til að gera þessi mál skiljanlegri.  Frá sjálfstæðisflokknum kom eftirfarandi:  "Sjálfstæðisflokkurinn telur að leita eigi eftir samstarfi við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn um að stefnt verði að því að íslensk stjórnvöld og IMF vinni að því í sameiningu að í lok áætlunarinnar geti Íslendingar tekið upp evru sem gjaldmiðil."  Ekki man ég betur enn andstaða sé mikil hjá ESB við þessar hugmyndir. Gjörningur sem þessi hlýtur að vera hugmynd til að komast hjá raunverulegum viðræðum?  En skilningsríkt, opið  yfirborð með ekkert að á bakvið nema óframkvæmanlegar hugmyndir er auðvitað leið í gegnum kosningabaráttu.

Allstaðar vantar tengingu við raunveruleika dagsins, tengingu við kjósendur.  Flokkshagsmunir og hagsmunir vina getur ekki haldið áfram eins og ekkert hafi gerst!  Er ekki komið nóg af vinavæðingunni því hvert hefur hún skilað okkur? Sukkið er búið og taka þarf til hjá okkur.

Ég er hundleiður á algjörum skorti á nýmælum, skorti á nýrri hugmyndafræði,  skorti á nýjum leiðum til að gera okkur að þokkalegri og skuldminni þjóð.  Það er ekkert að gerast hjá ykkur Björn! 

Komið með nýjar ferskar,  raunveruleika tengdar og framkvæmanlegar hugmyndir og ég er "geim"!

 

 

 

Dólgsleg árás, segir Björn

Gefstu ekki upp, velgengni í lífinu er langhlaup!!!

Það er endalaust hægt að ræða um gagnkvæma virðingu og sýnda umhyggju!  En slíkir hlutir eru ekki teknir upp úr hattinum eins og kanínan.  Meira þarf til! 

Ráðafólk/frambjóðendur við erum ekki fífl?  Við erum hugsandi og kröftug og viljum að okkur sé sýnd sú virðing að sagt sé satt.

Hugsaðu jákvætt, það leiðir til breytinga!  Fyrsta geðorðið, „Hugsaðu jákvætt, það er léttara", er undirstaða vellíðunar því án jákvæðra hugsana er engin vellíðan. Neikvæðar hugsanir koma oftast nær óboðnar. Þær skjóta upp kollinum án fyrirhafnar, en það þarf að hafa fyrir því að draga úr þeim. Ef hugur okkar er jákvæður þá er hann mun líklegri til að fara af stað og finna nýjar ferskar leiðir til að takast á við hlutina.Það er eðlilegt að það fyrsta sem birtist í huga okkar er vonleysi, vantrú, vanvirðing, vankunnátta og vangeta til að yfirhöfuð skilja og framkvæma. Það eru kosningar framundan og allt er í bullandi vantrú á alvöru breytingar. Sannleikurinn er alltaf bestur, sjötta geðorðið „Flæktu ekki líf þitt að óþörfu“, gildir um stjórnmál dagsins. Komum hreint og beint fram við hvort annað!  Það versta núna er tilfinningin að vita ekkert! Sannleikurinn datt á  milli skips og bryggja og ekkert net var til að grípa hann. Það kemur fyrir að menn hnjóta um sannleikann, en flestir eru fljótir á fætur aftur og hraða sér  áfram eins og ekkert hafi í skorist.  „Það þarf jafnmikla aðgát við að segja sannleikann og að dylja hann“. Baltasar Gracian. Frekar satt?   Já, margt hefur verið sagt um sannleikann en minna framkvæmt.  Hvernig á ég að velja fyrir kosningarnar þegar raunveruleg staða mín er í myrkri og þar af leiðandi réttar ákvarðanir um framtíðina einnig ósjáanlegar?

Ljóst er að við öll verðum að leggja mikið fram næstu árin. En það væri auðveldara ef við vissum: Hvað sérstakur saksóknari er að gera í rannsókn á furðulegum fjármálahreyfingum útrásarfólks síðustu ára, hvað auglýsingar flokkanna þýða, hvaða nýja sprota-atvinnusköpun er í farvatninu, hvaða raunverulega aðstoð vegna skulda einstaklinga og fjölskyldna??  Endalausar spurningar en fátt um svör! Gamaldags stjórnmál eru enn rekin t.d. endalaus álver sem (aumingja) lausn! Gamaldags þögn er um allt sem flokkarnir telja að ég kjósandi þoli ekki að heyra. Minnst kemur fram hjá XD í auglýsingum og þar liggur einnig mesta íhaldsemin og blómstrar. Auglýsingar XS og XV flokkanna oft skiljanlegar en takmarkaðar. 

Það sem vantar eru nýjar leiðir, ferskar hugmyndir, hugrekki til breytinga, hugrekki til að vinna út frá sannleikanum og treysta kjósendum. Að vilja vel er ekki nóg í dag! Framkvæmd verður að sjást og vilji til alvöru breytinga á samfélaginu.  Verðum að standa upp úr klíku- og fjórflokkavaldinu sem hefur ríkt, spillingar- og vinavæðingunni og óráðsíu síðustu ára sem hefur verið staðreynd og fá venjulegt heiðarlegt lýðræði.

Finnum ferskar leiðir við atvinnusköpun, ferskar hugmyndir um lausn krónuvandans, hvað er svona hættulegt við þriskiptingu valdsins og verum vakandi við þessa vinnu. M.a. er greiðslubyrði dagsins stórt mál! Leysum hana fyrst og finnum svo endanlegu leiðina að lausninni í rólegheitum. Endurskoðum matarverðið, lækkum rafmagnsverð til garðyrkjubænda, sköpum alvöru leiguréttaríbúðir við eigum í raun ekkert í íbúðunum í dag. Hvað er svona hættulegt við eina skiljanlega málefnakosningu um ESB?  Byrjum en algjört gangsæi verður að vera leiðarljósið!

Jóhanna í Zetunni

Gamli hrokinn, gamla leiðin- ekki gott veganesti inn í kosningar!!!

Hugsaðu jákvætt, það leiðir til breytinga!  Fyrsta geðorðið, „Hugsaðu jákvætt, það er léttara", er undirstaða vellíðunar því án jákvæðra hugsana er engin vellíðan. Neikvæðar hugsanir koma oftast nær óboðnar. Þær skjóta upp kollinum án fyrirhafnar, en það þarf að hafa fyrir því að draga úr þeim. Ef hugur okkar er jákvæður þá er hann mun líklegri til að fara af stað og finna nýjar ferskar leiðir til að takast á við hlutina.Það er eðlilegt að það fyrsta sem birtist í huga okkar er vonleysi, vantrú, vanvirðing, vankunnátta og vangeta til að yfirhöfuð skilja og framkvæma. Það eru kosningar framundan og allt er í bullandi vantrú á alvöru breytingar. Sannleikurinn er alltaf bestur, sjötta geðorðið „Flæktu ekki líf þitt að óþörfu“, gildir um stjórnmál dagsins. Komum hreint og beint fram við hvort annað!  Það versta núna er tilfinningin að vita ekkert! Sannleikurinn datt á  milli skips og bryggja og ekkert net var til að grípa hann. Það kemur fyrir að menn hnjóta um sannleikann, en flestir eru fljótir á fætur aftur og hraða sér  áfram eins og ekkert hafi í skorist.  „Það þarf jafnmikla aðgát við að segja sannleikann og að dylja hann“. Baltasar Gracian. Frekar satt?   Já, margt hefur verið sagt um sannleikann en minna framkvæmt.  Hvernig á ég að velja fyrir kosningarnar þegar raunveruleg staða mín er í myrkri og þar af leiðandi réttar ákvarðanir um framtíðina einnig ósjáanlegar?

Ljóst er að við öll verðum að leggja mikið fram næstu árin. En það væri auðveldara ef við vissum: Hvað sérstakur saksóknari er að gera í rannsókn á furðulegum fjármálahreyfingum útrásarfólks síðustu ára, hvað auglýsingar flokkanna þýða, hvaða nýja sprota-atvinnusköpun er í farvatninu, hvaða raunverulega aðstoð vegna skulda einstaklinga og fjölskyldna??  Endalausar spurningar en fátt um svör! Gamaldags stjórnmál eru enn rekin t.d. endalaus álver sem (aumingja) lausn! Gamaldags þögn er um allt sem flokkarnir telja að ég kjósandi þoli ekki að heyra. Minnst kemur fram hjá XD í auglýsingum og þar liggur einnig mesta íhaldsemin og blómstrar. Auglýsingar XS og XV flokkanna oft skiljanlegar en takmarkaðar. 

Það sem vantar eru nýjar leiðir, ferskar hugmyndir, hugrekki til breytinga, hugrekki til að vinna út frá sannleikanum og treysta kjósendum. Að vilja vel er ekki nóg í dag! Framkvæmd verður að sjást og vilji til alvöru breytinga á samfélaginu.  Verðum að standa upp úr klíku- og fjórflokkavaldinu sem hefur ríkt, spillingar- og vinavæðingunni og óráðsíu síðustu ára sem hefur verið staðreynd og fá venjulegt heiðarlegt lýðræði.

Finnum ferskar leiðir við atvinnusköpun, ferskar hugmyndir um lausn krónuvandans, hvað er svona hættulegt við þriskiptingu valdsins og verum vakandi við þessa vinnu. M.a. er greiðslubyrði dagsins stórt mál! Leysum hana fyrst og finnum svo endanlegu leiðina að lausninni í rólegheitum. Endurskoðum matarverðið, lækkum rafmagnsverð til garðyrkjubænda, sköpum alvöru leiguréttaríbúðir við eigum í raun ekkert í íbúðunum í dag. Hvað er svona hættulegt við eina skiljanlega málefna kosningu um ESB?  Byrjum en algjört gangsæi verður að vera leiðarljósið!

Engin ESB-aðild án atbeina Sjálfstæðisflokks

Úps, gamla íslenska leiðin!?

Hugsaðu jákvætt, það leiðir til breytinga!  Fyrsta geðorðið, „Hugsaðu jákvætt, það er léttara", er undirstaða vellíðunar því án jákvæðra hugsana er engin vellíðan. Neikvæðar hugsanir koma oftast nær óboðnar. Þær skjóta upp kollinum án fyrirhafnar, en það þarf að hafa fyrir því að draga úr þeim. Ef hugur okkar er jákvæður þá er hann mun líklegri til að fara af stað og finna nýjar ferskar leiðir til að takast á við hlutina.Það er eðlilegt að það fyrsta sem birtist í huga okkar er vonleysi, vantrú, vanvirðing, vankunnátta og vangeta til að yfirhöfuð skilja og framkvæma. Það eru kosningar framundan og allt er í bullandi vantrú á alvöru breytingar. Sannleikurinn er alltaf bestur, sjötta geðorðið „Flæktu ekki líf þitt að óþörfu“, gildir um stjórnmál dagsins. Komum hreint og beint fram við hvort annað!  Það versta núna er tilfinningin að vita ekkert! Sannleikurinn datt á  milli skips og bryggja og ekkert net var til að grípa hann. Það kemur fyrir að menn hnjóta um sannleikann, en flestir eru fljótir á fætur aftur og hraða sér  áfram eins og ekkert hafi í skorist.  „Það þarf jafnmikla aðgát við að segja sannleikann og að dylja hann“. Baltasar Gracian. Frekar satt?   Já, margt hefur verið sagt um sannleikann en minna framkvæmt.  Hvernig á ég að velja fyrir kosningarnar þegar raunveruleg staða mín er í myrkri og þar af leiðandi réttar ákvarðanir um framtíðina einnig ósjáanlegar?

Ljóst er að við öll verðum að leggja mikið fram næstu árin. En það væri auðveldara ef við vissum: Hvað sérstakur saksóknari er að gera í rannsókn á furðulegum fjármálahreyfingum útrásarfólks síðustu ára, hvað auglýsingar flokkanna þýða, hvaða nýja sprota-atvinnusköpun er í farvatninu, hvaða raunverulega aðstoð vegna skulda einstaklinga og fjölskyldna??  Endalausar spurningar en fátt um svör! Gamaldags stjórnmál eru enn rekin t.d. endalaus álver sem (aumingja) lausn! Gamaldags þögn er um allt sem flokkarnir telja að ég kjósandi þoli ekki að heyra. Minnst kemur fram hjá XD í auglýsingum og þar liggur einnig mesta íhaldsemin og blómstrar. Auglýsingar XS og XV flokkanna oft skiljanlegar en takmarkaðar. 

Það sem vantar eru nýjar leiðir, ferskar hugmyndir, hugrekki til breytinga, hugrekki til að vinna út frá sannleikanum og treysta kjósendum. Að vilja vel er ekki nóg í dag! Framkvæmd verður að sjást og vilji til alvöru breytinga á samfélaginu.  Verðum að standa upp úr klíku- og fjórflokkavaldinu sem hefur ríkt, spillingar- og vinavæðingunni og óráðsíu síðustu ára sem hefur verið staðreynd og fá venjulegt heiðarlegt lýðræði.

Finnum ferskar leiðir við atvinnusköpun, ferskar hugmyndir um lausn krónuvandans, hvað er svona hættulegt við þriskiptingu valdsins og verum vakandi við þessa vinnu. M.a. er greiðslubyrði dagsins stórt mál! Leysum hana fyrst og finnum svo endanlegu leiðina að lausninni í rólegheitum. Endurskoðum matarverðið, lækkum rafmagnsverð til garðyrkjubænda, sköpum alvöru leiguréttaríbúðir við eigum í raun ekkert í íbúðunum í dag.  Hvað er svona hættulegt við eina skiljanlega málefna kosningu um ESB?  Byrjum en algjört gangsæi verður að vera leiðarljósið!

270 milljónir í starfslokagreiðslu

Hægir á prósentunni! En hvað með einstaklinginn á bakvið töluna? Hvar er fjölskyldan?

Þjáningar- eða tjáningarfrelsi?   Við stöndum frammi fyrir umbyltingartíma á Íslandi. Mikið rætt um sekt eða sakleysi á hruninu á  sl. hausti.  Mikil orka fer í ómarkvissa sökudólgaleit og ásakanir ganga á vixl.  Spillingin birtist óheft, greiðslur til flokka og bein hagsmunatengsl. En eitt er tært sem fjallalækur, ekkert er talað um okkur, fullorðna, börn, fólk í vinnu eða án hennar, eða um líðan fólks í misöruggu húsnæði.   Ekkert rætt um fólk sem í örvæntingu sinni veit  ekki hvert á að leita.  Við hvern get ég talað?  Hvar er hjálp að fá? Hver hlustar á mig? Við höfum með lúmskum hætti verið svipt frelsi til að tjá okkur um tilfinningar!  Um óttann,reiðina  og öryggisleysið sem hangir yfir okkur sem þrumuský.  Af einhverjum ástæðum tölum við ekki um okkur sjálf  í aðdraganda þessara kosninga.   Gerum of litlar ef þá einhverjar kröfur um mannsæmandi líf, gleði,  hamingju og frelsi til að tala um allt sem kraumar innra með okkur.  Við stöndum okkur sem þjóð!? Við borgum! Ekkert væl! Púnktur!

Í stjórnarskrá Íslands stendur m.a. eftirfarandi:  „67.gr.  Hver sá sem hefur verið sviptur frelsi á rétt á að fá að vita tafarlaust um ástæður þess.  68.gr.  [Engan má beita pyndingum né annarri ómannúðlegri eða vanvirðandi meðferð eða refsingu.  Nauðungarvinnu skal engum gert að leysa af hendi.“

Er verið að pynta okkur?  Er andlegt ofbeldi  viðvarandi  í þessari þögn um raunveruleikann? Erum við  í nauðungarvinnu hjá okkur sjálfum?  Föst í pytti sjálfsblekkingar og misskildu þjóðarstolti.  Ég vil fá svar,  hvar pössum ég, þú og við inn í þetta allt þetta orðagjálfur?  Sum okkar eru í vinnu, erum í öruggu húsnæði en aðrir eru án þessara hluta.  Fullorðnir þegja mestmegnis og gleyma oftast að börnin eru þarna! Börnin sem fara svo líka að þegja og fer svo að líða jafn illa og öllum hinum.  Þau sem eiga foreldra í örygginu þora ekki að segja frá, að þau ætli og geti og hin skammast sín fyrir getuleysið .  Allir veikjast með einum eða öðrum hætti í þessari þögn í lygavef samfélagsins.  Stéttarskiptingin verður skýr!  Og þó svo að það sé aukaatriði verður allt heilbrigðiskerfið miklu miklu kostnaðarsamara að óþörfu.

Í stjórnarskránni stendur einnig:   „71. gr. [Allir skulu njóta friðhelgi einkalífs, heimilis og fjölskyldu.  73.gr. [Allir eru frjálsir skoðana sinna og sannfæringar.  Hver maður á rétt á að láta í ljós hugsanir sínar, en ábyrgjast verður hann þær fyrir dómi. Ritskoðun og aðrar sambærilegar tálmanir á tjáningarfrelsi má aldrei í lög leiða. Tjáningarfrelsi má aðeins setja skorður með lögum í þágu allsherjarreglu eða öryggis ríkisins, til verndar heilsu eða siðgæði manna eða vegna réttinda eða mannorðs annarra, enda teljist þær nauðsynlegar og samrýmist lýðræðishefðum. „

Alla þessa þætti er verið að brjóta á okkur.  Oft óbeint af því að hefð er fyrir ákveðinni hegðun þjóðarinnar.  Það er eins og "öryggi ríkisins“ og verndun siðgæðis og mannorðs stjórnmála- og fjármálamanna stjórni allri umræðu.  Ég og þú erum peð í leiknum og okkur má fórna ef svo ber undir.  Ritskoðun er í gangi vegna þess að ekki er sagt frá öllu!  Þagað er um ástand það sem hlýtur að ríkja á mörgum heimilum  20.000 atvinnulausra og fjölskyldna þeirra.  Þögn er hefting tjáningarfrelsis . Þögnin segir meir en flest orð um hræðslu stjórnmálamanna við umræðuna um þig, mig og okkur! Um ótta þeirra við of mikla nálægð við þig og mig.  En við erum þjóðin! Afhverju hafa upplýsingar um stöðu mála lands sem flokka verið sóttar með töng?

Það er of mikið af skammtímalausnum. Of mikið af "fixum" sem skila augnabliks vellíðan en svo dúndrandi timburmönnum. Það er ekki gengið alla leið til þess að skapa grunnöryggið t.d. varðandi húsnæði og mat.

Hvar er aðstoðin, forvarnarvinnan eða opni faðmurinn þegar um þessi mál er að ræða?  Sumir segja þetta er allt „ásættanlegt“!  Ekkert sé að gerast!  Allt í lagi en það mun gerast fyrr en seinna og sjálfsagt þegar líða fer á árið. Doðinn er á þessu augnabliki að vernda okkur fyrir sársauka vonbrigðar og getuleysis. En einn daginn bryst reiði og sektarkennd fram og hvar erum við stödd þá.  Hvað verður þá um andlega líðan okkar? Hvar verða fjölskyldumálin þá stödd? Hvar verður  forvarnarvinnan heima, í skóla og vinnu?  Þá munum við segja afhverju gerðum við ekkert fyrr í þessum málum.  Afhverju gleymdist umræðan um mig, þig og  okkur og tilfinningalegt öryggi okkar?  Afhverju sitjum við í súpunni miðri? Afhverju eru ekki aðgerðirnar miðaðar við tilfinnanlegu öryggisþörf okkar?  Hvar er opin, heiðarleg umræða um málefni sem snerta okkur innan við húðina?  Hver er að vinna að breytingum út frá þörfinni fyrir gleði og hamingju?

Atvinnuleysi mælist 8,9%

Já margar eru flóttaleiðirnar frá stóru málunum!!!!

Þjáningar- eða tjáningarfrelsi?   Við stöndum frammi fyrir umbyltingartíma á Íslandi. Mikið rætt um sekt eða sakleysi á hruninu á  sl. hausti.  Mikil orka fer í ómarkvissa sökudólgaleit og ásakanir ganga á vixl.  Spillingin birtist óheft, greiðslur til flokka og bein hagsmunatengsl. En eitt er tært sem fjallalækur, ekkert er talað um okkur, fullorðna, börn, fólk í vinnu eða án hennar, eða um líðan fólks í misöruggu húsnæði.   Ekkert rætt um fólk sem í örvæntingu sinni veit  ekki hvert á að leita.  Við hvern get ég talað?  Hvar er hjálp að fá? Hver hlustar á mig? Við höfum með lúmskum hætti verið svipt frelsi til að tjá okkur um tilfinningar!  Um óttann,reiðina  og öryggisleysið sem hangir yfir okkur sem þrumuský.  Af einhverjum ástæðum tölum við ekki um okkur sjálf  í aðdraganda þessara kosninga.   Gerum of litlar ef þá einhverjar kröfur um mannsæmandi líf, gleði,  hamingju og frelsi til að tala um allt sem kraumar innra með okkur.  Við stöndum okkur sem þjóð!? Við borgum! Ekkert væl! Púnktur!

Í stjórnarskrá Íslands stendur m.a. eftirfarandi:  „67.gr.  Hver sá sem hefur verið sviptur frelsi á rétt á að fá að vita tafarlaust um ástæður þess.  68.gr.  [Engan má beita pyndingum né annarri ómannúðlegri eða vanvirðandi meðferð eða refsingu.  Nauðungarvinnu skal engum gert að leysa af hendi.“

Er verið að pynta okkur?  Er andlegt ofbeldi  viðvarandi  í þessari þögn um raunveruleikann? Erum við  í nauðungarvinnu hjá okkur sjálfum?  Föst í pytti sjálfsblekkingar og misskildu þjóðarstolti.  Ég vil fá svar,  hvar pössum ég, þú og við inn í þetta allt þetta orðagjálfur?  Sum okkar eru í vinnu, erum í öruggu húsnæði en aðrir eru án þessara hluta.  Fullorðnir þegja mestmegnis og gleyma oftast að börnin eru þarna! Börnin sem fara svo líka að þegja og fer svo að líða jafn illa og öllum hinum.  Þau sem eiga foreldra í örygginu þora ekki að segja frá, að þau ætli og geti og hin skammast sín fyrir getuleysið .  Allir veikjast með einum eða öðrum hætti í þessari þögn í lygavef samfélagsins.  Stéttarskiptingin verður skýr!  Og þó svo að það sé aukaatriði verður allt heilbrigðiskerfið miklu miklu kostnaðarsamara að óþörfu.

Í stjórnarskránni stendur einnig:   „71. gr. [Allir skulu njóta friðhelgi einkalífs, heimilis og fjölskyldu.  73.gr. [Allir eru frjálsir skoðana sinna og sannfæringar.  Hver maður á rétt á að láta í ljós hugsanir sínar, en ábyrgjast verður hann þær fyrir dómi. Ritskoðun og aðrar sambærilegar tálmanir á tjáningarfrelsi má aldrei í lög leiða. Tjáningarfrelsi má aðeins setja skorður með lögum í þágu allsherjarreglu eða öryggis ríkisins, til verndar heilsu eða siðgæði manna eða vegna réttinda eða mannorðs annarra, enda teljist þær nauðsynlegar og samrýmist lýðræðishefðum. „

Alla þessa þætti er verið að brjóta á okkur.  Oft óbeint af því að hefð er fyrir ákveðinni hegðun þjóðarinnar.  Það er eins og "öryggi ríkisins“ og verndun siðgæðis og mannorðs stjórnmála- og fjármálamanna stjórni allri umræðu.  Ég og þú erum peð í leiknum og okkur má fórna ef svo ber undir.  Ritskoðun er í gangi vegna þess að ekki er sagt frá öllu!  Þagað er um ástand það sem hlýtur að ríkja á mörgum heimilum  20.000 atvinnulausra og fjölskyldna þeirra.  Þögn er hefting tjáningarfrelsis . Þögnin segir meir en flest orð um hræðslu stjórnmálamanna við umræðuna um þig, mig og okkur! Um ótta þeirra við of mikla nálægð við þig og mig.  En við erum þjóðin! Afhverju hafa upplýsingar um stöðu mála lands sem flokka verið sóttar með töng?

Það er of mikið af skammtímalausnum. Of mikið af "fixum" sem skila augnabliks vellíðan en svo dúndrandi timburmönnum. Það er ekki gengið alla leið til þess að skapa grunnöryggið t.d. varðandi húsnæði og mat.

Hvar er aðstoðin, forvarnarvinnan eða opni faðmurinn þegar um þessi mál er að ræða?  Sumir segja þetta er allt „ásættanlegt“!  Ekkert sé að gerast!  Allt í lagi en það mun gerast fyrr en seinna og sjálfsagt þegar líða fer á árið. Doðinn er á þessu augnabliki að vernda okkur fyrir sársauka vonbrigðar og getuleysis. En einn daginn bryst reiði og sektarkennd fram og hvar erum við stödd þá.  Hvað verður þá um andlega líðan okkar? Hvar verða fjölskyldumálin þá stödd? Hvar verður  forvarnarvinnan heima, í skóla og vinnu?  Þá munum við segja afhverju gerðum við ekkert fyrr í þessum málum.  Afhverju gleymdist umræðan um mig, þig og  okkur og tilfinningalegt öryggi okkar?  Afhverju sitjum við í súpunni miðri? Afhverju eru ekki aðgerðirnar miðaðar við tilfinnanlegu öryggisþörf okkar?  Hvar er opin, heiðarleg umræða um málefni sem snerta okkur innan við húðina?  Hver er að vinna að breytingum út frá þörfinni fyrir gleði og hamingju?

Bubbi er sleginn

Tjáningar- og/eða þjáningarfrelsi?

Þjáningar- eða tjáningarfrelsi?   Við stöndum frammi fyrir umbyltingartíma á Íslandi. Mikið rætt um sekt eða sakleysi á hruninu á  sl. hausti.  Mikil orka fer í ómarkvissa sökudólgaleit og ásakanir ganga á vixl.  Spillingin birtist óheft, greiðslur til flokka og bein hagsmunatengsl. En eitt er tært sem fjallalækur, ekkert er talað um okkur, fullorðna, börn, fólk í vinnu eða án hennar, eða um líðan fólks í misöruggu húsnæði.   Ekkert rætt um fólk sem í örvæntingu sinni veit  ekki hvert á að leita.  Við hvern get ég talað?  Hvar er hjálp að fá? Hver hlustar á mig? Við höfum með lúmskum hætti verið svipt frelsi til að tjá okkur um tilfinningar!  Um óttann,reiðina  og öryggisleysið sem hangir yfir okkur sem þrumuský.  Af einhverjum ástæðum tölum við ekki um okkur sjálf  í aðdraganda þessara kosninga.   Gerum of litlar ef þá einhverjar kröfur um mannsæmandi líf, gleði,  hamingju og frelsi til að tala um allt sem kraumar innra með okkur.  Við stöndum okkur sem þjóð!? Við borgum! Ekkert væl! Púnktur!

Í stjórnarskrá Íslands stendur m.a. eftirfarandi:  „67.gr.  Hver sá sem hefur verið sviptur frelsi á rétt á að fá að vita tafarlaust um ástæður þess.  68.gr.  [Engan má beita pyndingum né annarri ómannúðlegri eða vanvirðandi meðferð eða refsingu.  Nauðungarvinnu skal engum gert að leysa af hendi.“

Er verið að pynta okkur?  Er andlegt ofbeldi  viðvarandi  í þessari þögn um raunveruleikann? Erum við  í nauðungarvinnu hjá okkur sjálfum?  Föst í pytti sjálfsblekkingar og misskildu þjóðarstolti.  Ég vil fá svar,  hvar pössum ég, þú og við inn í þetta allt þetta orðagjálfur?  Sum okkar eru í vinnu, erum í öruggu húsnæði en aðrir eru án þessara hluta.  Fullorðnir þegja mestmegnis og gleyma oftast að börnin eru þarna! Börnin sem fara svo líka að þegja og fer svo að líða jafn illa og öllum hinum.  Þau sem eiga foreldra í örygginu þora ekki að segja frá, að þau ætli og geti og hin skammast sín fyrir getuleysið .  Allir veikjast með einum eða öðrum hætti í þessari þögn í lygavef samfélagsins.  Stéttarskiptingin verður skýr!  Og þó svo að það sé aukaatriði verður allt heilbrigðiskerfið miklu miklu kostnaðarsamara að óþörfu.

Í stjórnarskránni stendur einnig:   „71. gr. [Allir skulu njóta friðhelgi einkalífs, heimilis og fjölskyldu.  73.gr. [Allir eru frjálsir skoðana sinna og sannfæringar.  Hver maður á rétt á að láta í ljós hugsanir sínar, en ábyrgjast verður hann þær fyrir dómi. Ritskoðun og aðrar sambærilegar tálmanir á tjáningarfrelsi má aldrei í lög leiða. Tjáningarfrelsi má aðeins setja skorður með lögum í þágu allsherjarreglu eða öryggis ríkisins, til verndar heilsu eða siðgæði manna eða vegna réttinda eða mannorðs annarra, enda teljist þær nauðsynlegar og samrýmist lýðræðishefðum. „

Alla þessa þætti er verið að brjóta á okkur.  Oft óbeint af því að hefð er fyrir ákveðinni hegðun þjóðarinnar.  Það er eins og "öryggi ríkisins“ og verndun siðgæðis og mannorðs stjórnmála- og fjármálamanna stjórni allri umræðu.  Ég og þú erum peð í leiknum og okkur má fórna ef svo ber undir.  Ritskoðun er í gangi vegna þess að ekki er sagt frá öllu!  Þagað er um ástand það sem hlýtur að ríkja á mörgum heimilum  20.000 atvinnulausra og fjölskyldna þeirra.  Þögn er hefting tjáningarfrelsis . Þögnin segir meir en flest orð um hræðslu stjórnmálamanna við umræðuna um þig, mig og okkur! Um ótta þeirra við of mikla nálægð við þig og mig.  En við erum þjóðin! Afhverju hafa upplýsingar um stöðu mála lands sem flokka verið sóttar með töng?

Það er of mikið af skammtímalausnum. Of mikið af "fixum" sem skila augnabliks vellíðan en svo dúndrandi timburmönnum. Það er ekki gengið alla leið til þess að skapa grunnöryggið t.d. varðandi húsnæði og mat.

Hvar er aðstoðin, forvarnarvinnan eða opni faðmurinn þegar um þessi mál er að ræða?  Sumir segja þetta er allt „ásættanlegt“!  Ekkert sé að gerast!  Allt í lagi en það mun gerast fyrr en seinna og sjálfsagt þegar líða fer á árið. Doðinn er á þessu augnabliki að vernda okkur fyrir sársauka vonbrigðar og getuleysis. En einn daginn bryst reiði og sektarkennd fram og hvar erum við stödd þá.  Hvað verður þá um andlega líðan okkar? Hvar verða fjölskyldumálin þá stödd? Hvar verður  forvarnarvinnan heima, í skóla og vinnu?  Þá munum við segja afhverju gerðum við ekkert fyrr í þessum málum.  Afhverju gleymdist umræðan um mig, þig og  okkur og tilfinningalegt öryggi okkar?  Afhverju sitjum við í súpunni miðri? Afhverju eru ekki aðgerðirnar miðaðar við tilfinnanlegu öryggisþörf okkar?  Hvar er opin, heiðarleg umræða um málefni sem snerta okkur innan við húðina?  Hver er að vinna að breytingum út frá þörfinni fyrir gleði og hamingju?

 

Stjórnarskráin áfram á dagskrá

Sumt þarf að jórtra!

Atvinnuleysi og svartar horfur. Rætt um að mest snúist fjármálalega uppgjörið að innra ástandinu en ekki sé nægjanlega sinnt samskiptum við útlandið Tyggja aftur og aftur hamfara fréttir án þess að með sé einhver lausn er ekki gott. Allt hefur þetta áhrif á geðheilsu okkar og getu til að komast af og eiga í samskiptum við annað fólk.  Ég sakna þess alltaf jafn mikið að ekki sjá alvarlega áherslu á þessa nær- aðstoð við fólk í hverskonar erfiðleikum.

Bölsýnin kemur sjálfkrafa, bjartsýninni þarf oft að ota fram. Kanski skella sér á Kardímommubæinn eða annað skemmtilegt.  En öll verðum við að finna að ég sem einstaklingur skiptir máli.  Enn eigum við langt í land með það.

Það góða, alla aðstoð allann kærleika virðist þurfa að jórtra,  hinu erfiða er bara kyngt.

15.816 skráðir á atvinnuleysisskrá

Margt smátt, gerir stórt!!

Gott að heyra um þessar breytingar.  Er ekki alveg ljóst að innan lyfjakerfisins má færa mikið á milli flokka og jafna greiðslur miðað við tekjur að ríkari mæli.

Fleiri samheitalyf og nánari samvinna við norrænar lyfjainnflytjendur.  Heilbrigðisstefnan hefur verið á kolvitlausri leið einkavæðingarsinna.  Skoða verður hvernig vægið milli málaflokka hefur verið ákveðið.  Markmiðið er ljóst og förin hafin!  

Ráðherra boðar breytingar á niðurgreiðslu lyfja