Heilun í stað reiði!!

Ástandið versnar áður en það getur lagast. Margt þarf að koma í ljós áður en reiði, hatur, græðgi, öfund og eigingirni hreinsast burt og heilun fer fram. Við hjálpum ekki að bæta ástandið ef við flækjumst sífellt inn í það.  En auðvitað er erfitt að horfa utan frá á mál sem tengjast okkur öllum svo djúpt.

Hrunadansinn á Alþingi er ekki til sóma.  Flestum þar finnst þeir vera algjörlega óeigingjarnir og helgaðir velferð annarra. Of mörgum finnst við hin ófær um að sjá um okkur sjálf.  En uppboðið sem fer fram á atkvæðum þingmanna er ótrúlega lítilsvirðandi og lágkúrulegt.  Of fáir fá að hafa sjálfstæða skoðun á málum og of fáir virðast sjá að ein kosning um ESB. er nóg.  Óbein stjórnum á afstöðu þingmanna er svo auðsjáanleg svona utanfrá og  þessi fyrir kosning um ekki neitt er ekki um neitt.  Frekar sýnist Alþingi með tvöföldu kosningahugmyndinni vera að ekki taka afstöðu með ESB.  málinu að neinu eða einu leyti.

Þetta á við um of mörg mál sem eru á dagskrá þessa síðustu sumarþingsdaga.  Málin verða að klárast við Austurvöll svo við getum haldið áfram að koma landi og þjóð í jafnvægi aftur. Og eins og fyrri daginn er engin að ræðum um andlegu hlið þessara mála og gífurleg áhrif alls bramboltsins á Alþingi á þjóðina.  

Mikil óvissa um ESB

Álit eða ekki álit, sagan endalausa!!

Ábyrgð kemur víða við í samfélaginu.  Ábyrgð á sjálfum sér og eigin gjörðum, meðbræðrum, samfélagslagi, fjárhagi  og ábyrgð á að lifa án þess að halda að hálfi sannleikurinn sé allur sannleikurinn.

Það er ekki gott að koma í lok máls og segja "engin ríkisábyrgð á Ice-save reikningum" ég á ummæli  seðlabankastjóra Englandsbanka um það á bandi! Margir koma núna og segjast alltaf hafa séð þetta  og vitað hvernig eigi að komast hjá ríkis-ábyrgðinni.  En formennirnir Bjarni Ben. og Sigmundur Davið virðast hafa steingleymt hvaðan upplausn samfélagsins kemur.  Flokkar þeirra hamast við að fordæma afgreiðslu ríkistjórnarinnar en koma ekki með alvöru lausnir.  Og þá verður að spyrja afhverju reyndu þeir ekki sjálfir eitthvað af þessum leiðum sínum? Afhverju var ástandið eins og það var? Hverjir seldu banka og opnuðu á aukið frelsi út um allan íslenska fjármálaheiminn.

Seðlabanki og Fjármálaeftirlitið brugðust algjörlega ásamt þáverandi ríkisstjórn.  Og mér finnst skrítið að heyra talsmenn þáverandi stjórnarflokka tala eins og þeir og flokksystkyni þeirra hafi fæðst í gær.  Það er ekki að taka ábyrgð að tala eins og þetta ágæta fólk.   Eftir á vitneskja er ágæt en er í raun bara reynsla til að endurtaka ekki vitleysuna.  Hún breytir litlu um augnablikið og virðist fremur haldlítil og þar af leiðandi breytir hún engu um hvernig við vinnum úr þessu núna.

Tafir er skaði fyrir alla og það er mikilvægast að klára málin og fara að vinna frá nýjum grunni.  Mér finnst tvöföld kosning vegna Efnahagsbandalagsins óskynsamleg (vitlaus).  Ég vil ekki kjósa fyrr en ég veit hvað er í boði. Þá get ég annaðhvort samþykkt eða sagt nei við þessu, en ekki  af viti fyrr en þá.  Ég hef ekkert að gera með að kjósa um viðræður eða ekki á meðan ekkert liggur fyrir um hvað ég er að kjósa. Viðræður fyrst og svo skulum við sjá hvað fæst út úr þeim. 

Það er ekki alltaf sómi af umræðum á Alþingi og þingmenn eru fljótir að skipta um lið þegar komið er  í stjórnarandstöðu.  Allgjör endurfæðing á hreinum velli!  Þegar verið er að hreinsa upp eftir þá sjálfa ættu þeir að sjá sóma sinn í því að vinna með þeim sem eru að leiða okkur í gegnum áfallið og inn á nýjar brautir.

Ég er hundleiður á stappinu og vil fá nýjan grunn að standa á!  Við höfum getu til að takast á við þessi mál en aðeins í sameiningu.  Ég veit ekkert fyrr en þetta klárast.

Eitt skortir núna og það er vönduð samræða ráðamanna við þjóðina. Að talað sé við okkur þar sem við erum stödd ekki eins og við séum á Alþingi eða á ríkisstjórnarfundi.   Auðmýkt og sjáan- og tilfinningarlegur skilningur hefur því miður verið á skornum skammti. Mín upplifun er að það sé talað fyrir ofan mig og upplýsingar komi alltof seint til mín.

Ekki formleg umsögn Seðlabanka

Ábyrgð eða ábyrgð? Minnisleysi stjórnarandtöðunnar!

Ábyrgð kemur víða við í samfélaginu.  Ábyrgð á sjálfum sér og eigin gjörðum, meðbræðrum, samfélagslagi, fjárhagi  og ábyrgð á að lifa án þess að halda að hálfi sannleikurinn sé allur sannleikurinn.

Það er ekki gott að koma í lok máls og segja "engin ríkisábyrgð á Ice-save reikningum" ég á ummæli  seðlabankastjóra Englandsbanka um það á bandi! Margir koma núna og segjast alltaf hafa séð þetta  og vitað hvernig eigi að komast hjá ríkis-ábyrgðinni.  En formennirnir Bjarni Ben. og Sigmundur Davið virðast hafa steingleymt hvaðan upplausn samfélagsins kemur.  Flokkar þeirra hamast við að fordæma afgreiðslu ríkistjórnarinnar en koma ekki með alvöru lausnir.  Og þá verður að spyrja afhverju reyndu þeir ekki sjálfir eitthvað af þessum leiðum sínum? Afhverju var ástandið eins og það var? Hverjir seldu banka og opnuðu á aukið frelsi út um allan íslenska fjármálaheiminn.

Seðlabanki og Fjármálaeftirlitið brugðust algjörlega ásamt þáverandi ríkisstjórn.  Og mér finnst skrítið að heyra talsmenn þáverandi stjórnarflokka tala eins og þeir og flokksystkyni þeirra hafi fæðst í gær.  Það er ekki að taka ábyrgð að tala eins og þetta ágæta fólk.   Eftir á vitneskja er ágæt en er í raun bara reynsla til að endurtaka ekki vitleysuna.  Hún breytir litlu um augnablikið og virðist fremur haldlítil og þar af leiðandi breytir hún engu um hvernig við vinnum úr þessu núna.

Tafir er skaði fyrir alla og það er mikilvægast að klára málin og fara að vinna frá nýjum grunni.  Mér finnst tvöföld kosning vegna Efnahagsbandalagsins óskynsamleg (vitlaus).  Ég vil ekki kjósa fyrr en ég veit hvað er í boði. Þá get ég annaðhvort samþykkt eða sagt nei við þessu, en ekki  af viti fyrr en þá.  Ég hef ekkert að gera með að kjósa um viðræður eða ekki á meðan ekkert liggur fyrir um hvað ég er að kjósa. Viðræður fyrst og svo skulum við sjá hvað fæst út úr þeim. 

Það er ekki alltaf sómi af umræðum á Alþingi og þingmenn eru fljótir að skipta um lið þegar komið er  í stjórnarandstöðu.  Allgjör endurfæðing á hreinum velli!  Þegar verið er að hreinsa upp eftir þá sjálfa ættu þeir að sjá sóma sinn í því að vinna með þeim sem eru að leiða okkur í gegnum áfallið og inn á nýjar brautir.

Ég er hundleiður á stappinu og vil fá nýjan grunn að standa á!  Við höfum getu til að takast á við þessi mál en aðeins í sameiningu.  Ég veit ekkert fyrr en þetta klárast.

Eitt skortir núna og það er vönduð samræða ráðamanna við þjóðina. Að talað sé við okkur þar sem við erum stödd ekki eins og við séum á Alþingi eða á ríkisstjórnarfundi.   Auðmýkt og sjáan- og tilfinningarlegur skilningur hefur því miður verið á skornum skammti. Mín upplifun er að það sé talað fyrir ofan mig og upplýsingar komi alltof seint til mín.

Engin ríkisábyrgð á Icesave

Bakrýnistuðið endalausa!

Halló, ágætt að skoða fortíðina, en að vera fastur í reiði og gremju er engum hollt.  Hættum að reyna að keyra áfram horfandi stanslaust í baksýnisspegilinn.  Endar alltaf í klessukeyrslu!

Rosalega er ég þreyttur á neikvæðu streymi upplýsinga frá fréttafólki.  Nóg er af jákvæðum atriðum er vel er skoðað!  Og svo er hægt að skoða daginn í dag og lifa í sólinni eitt ljúft andartak?

Andlegt ástand þjóðarinnar er ekki beysið fyrir og ekki skánar það við þetta.  Staðreyndin er ljós og vinnum okkur út úr henni saman en ekki sundruð.  Tuð stjórnarandstöðu á þingi er ekki henni til sóma þar sem það er fólkið sem kom okkur hingað. Nær væri að þau tæku ábyrga afstöðu og stæðu með stjórninni að lausn þessara mála.

Við verðum áfram döpur og föst í neikvæðni við lestur sem þessum og öðrum líkum.  Það er allstaðar gott að gerast líka! Lyftum okkur upp fyrir óhreinindin og ljótleikann í lífinu. Þannig getum við breytt og umskapið og fundið fegurð innra með okkar.

Sólin skín gerum hlé á þessum þessum neikvæðu fréttum gott fólk, njótum dagsins.

Starfsmenn AGS mótmæltu

Ekki meir Geir, fjölmiðlar hættum endulausudrullusoraskýringa leitinni!

Ekki meir ég bið um bara eitt "ekki meir" höldum áfram veginn.  Þegar ég er hættur að horfa á fréttir og vel Simpson þá er komið nóg!  Fjölmiðlum tekst að gera jafnvel jákvæðar fréttir neikvæðar með byrjum á td. "ekki er talið líklegt að þetta gangi" svo kemur jákvæð frétt sem búið er að draga broddinn úr!

Kominn er tími til að hætta að róta endalaust í fortíðinni.  Ráðamenn fyrir hrun virðast endalaust vera að réttlæta að þeir sváfu á verðinum.  Og þeir komast að í fjölmiðlum með sorgartón sinn endalaust. 

Neikvæðni allra fréttamiðla er með eindæmum.  Hvert á saklaus almenningur að leita eftir deginum í dag í sora fortíðar- og framtíðarfrétta.  Við förum á hausinn 2023 og hvað með það.  Í raun vitum við ekkert um það allt unnið út frá sjálfgefnum forsendum.

Það er núið sem er málið og hvernig við getum gert daginn í dag góðan og þokkalega hamingjusaman.

Svartagaldsraus er að eyðileggja okkur og engin virðist vilja sjá hvert þjóðarsálin stefnir.

Aðaleinkenni okkar er afneitun á andlega og sálarlega ástandi okkar "við stöndum okkur" er að fella okkur.

Geir Haarde: Hann tók því illa

Ekki meir, ekki meir fjölmiðlar!!

Ekki meir ég bið um bara eitt "ekki meir" höldum áfram veginn.  Þegar ég er hættur að horfa á fréttir og vel Simpson þá er komið nóg!  Fjölmiðlum tekst að gera jafnvel jákvæðar fréttir neikvæðar með byrjum á td. "ekki er talið líklegt að þetta gangi" svo kemur jákvæð frétt sem búið er að draga broddinn úr!

Kominn er tími til að hætta að róta endalaust í fortíðinni.  Ráðamenn fyrir hrun virðast endalaust vera að réttlæta að þeir sváfu á verðinum.  Og þeir komast að í fjölmiðlum með sorgartón sinn endalaust. 

Neikvæðni allra fréttamiðla er með eindæmum.  Hvert á saklaus almenningur að leita eftir deginum í dag í sora fortíðar- og framtíðarfrétta.  Við förum á hausinn 2023 og hvað með það.  Í raun vitum við ekkert um það allt unnið út frá sjálfgefnum forsendum.

Það er núið sem er málið og hvernig við getum gert daginn í dag góðan og þokkalega hamingjusaman.

Svartagaldsraus er að eyðileggja okkur og engin virðist vilja sjá hvert þjóðarsálin stefnir.

Aðaleinkenni okkar er afneitun á andlega og sálarlega ástandi okkar "við stöndum okkur" er að fella okkur.

Ekki setja þjóðina á hausinn

Öryggi okkar ógnað?

Las grein Herdísar Þorgeirsdóttur prófessors í lögum um siðferðið í evrópskum stjórnmálum og samskiptum. Var frekar hlyntur samningum en er kominn langleiðina í að snúast gegn honum eftir þennan lestur í Fréttablaðinu á laugardaginn.

Þar er m.a. vísað í Louis Henkin sem sagði að alþjóðalög vikju alltaf fyrir þjóðarhagsmunum. Engin þjóð beygir sig undir lög sem ógna öryggi hennar og sjálfstæði.

Endalaust má skrifa en ég vitna áfram í Herdísi "Hví taka þessar þjóðir þá ekki allt eignasafnið sem á að duga langleiðina fyrir Icesave- innistæðunum og láta áhættuskiptin eiga sér stað hér og nú.?"

Áfram segir Herdís "Nú reynir á stjórnspekinga í ætt við þá sem hófu evrópska samvinnu upp úr rústum mikilla hörmunga fyrir meira en hálfri öld.  Raunveruleg stjórnkænska er að þora að gera hið ómögulega og takast það. Lymska er heigulsháttur......"

Það er,  sé ég nú verið að gera aðför að okkur sem þjóð misnota stærðarmun þjóða og stilla okkur upp við vegg. Ég vil ekki trúa því að ef við segjum nei við Icesave þá fari allt í kalldan kol.  Evrópu dómstólaleið væri farsælust en sókn er vörn í þessu máli.

Hærra má heyrast í ráðamönnum varðandi þetta mál.  Ég er á móti þessum samningi eftir talsverðan lestur um þessi mál og um hvernig siðmenntaðar þjóðir eiga að koma fram við hvora aðra.

Skuldsetning komandi kynslóða, setning hryðjuverkalaga en eins og Herdís bendir á " Ríkisábyrgð verður ekki til í samtölum manna á milli"

Endurskoðum þetta og stefnum í hina áttina siðferðið og ábyrgðin er okkar.  Það þýðir á manna máli að standa með okkur sem þjóð og láta ekki kúga okkur til óeðlilegra og þvingaðra samninga.

Icesave gæti fellt stjórnina

Ríkisstjórn Íslands ertu föst í eigin nafla?

Hvar eru áhyggjur okkar og minna fulltrúa kosna til embætta á Alþingi?  Hvar er hugleiðing þeirra um klerkavaldið, stjórnarhátta þeirra, kúgun kvenna, kúgun samkynhneigðra og skoðana íranskrar þjóðar um lýðræðið? Var í raun farið úr eldi keisarans í öskufall kaldrar kúgunar klerkavaldsins?

Mér er ekki sama um getuleysi okkar til að hugsa út fyrir landsteina okkar þessa dagana. Auðvitað er hér nóg að gera en við lifum í allt öðru frelsi og allt öðrum efnahag en systkyn okkar í Íran og annarsstaðar þar sem skoðanakúgun fer fram.

Vissulega er hún hér í formi óttans við að styggja einhvern sem þú seinna hugsanlega þarft á að halda en svona er það í okkar litla og harðbýla landi.  En samt er líf okkar gott þrátt fyrir  gegndarlausar kröfur okkar um að eiga allt því án alls sé lífið ekki þess virði að lifa.

Sýnum samúð okkar í orðum og verki þar sem kúgun og fátækt er ríkjandi vegna stjórnarhátta.  Stígum fram og út úr eigin nafla því stöðug naflaskoðun er að drepa okkur.

Aðrir leiðtogar segja skoðun sína en héðan heyrist ekki bofs ekki stuna nema vegna eigin sjálfsvorkun.  Öll mín samúð er með fólkinu í Íran í dag og eðlilegur þrýstingur er nauðsynlegur.

Fólk deyr í Íran vegna mótmæla við fáum að berja potta nokkuð í friði á Austurvelli það er himinn og haf á milli landa okkar að þessu leyti.  Notum frelsi okkar í þágu annarra ekki bara fyrir okkur sjálf.

Verða að binda enda á ástandið

Skortur á stuðningi vesturlanda!!

Hvernig má það vera að hin frjálsu vesturlönd þegja svona algjörlega?  Þessi tilraun til þess að krefjast lýðræðis í Íran er stórmerkileg og krefst stuðnings utanfrá. Það er litlu betra klerkaveldið en keisaraveldið fórna.  Kúgun ýmsa þjóðarhópa og fátækt þrátt fyrir auð vegna þess að hann fer í vopn og tilraunir með kjarnorku. Ótti vesturlanda við klerkastjórnina er eðlileg séð frá þröngum hagsmunaheima okkar sjálfra en skelfilegt að græðgi skuli stöðva samúð okkar við írönsku þjóðina.

Íslendingar sem vilja alltaf vera mesta lýðræðið og allt það- þegja eins og aðrir og ekkert er um opinberar yfirlýsingar varðandi ástandið í Íran.  Hvað veldur að við látum sífellt kúga okkur til þagnar og skoðanahlutleysis? Íranir aðallega víst konur og fólk fætt eftir byltinguna 1979 vilja frelsi og rétt til að lifa sínu lífi lífandi.  Fresli til réttlátara samfélags þar sem manneskjan er virt eins og hún er ekki eins og klerkarnir vilja að hún sé.

Styðjum þessa mannréttindabarátta írana segjum það upphátt svo allir megi vita.

Óeirðir á götum í Teheran

Erum við oftast í eigin nafla?

Íran er á barmi uppreisnar en við teljum slíkt ekkert voða fréttnæmt! Dag eftir dag og kvöld eftir kvöld þegja fréttamiðlar um Íran.  Jafnvel ekki orð en tönglast á hvað við íslendingar eigum bágt og ástandið sé alvarlegt og að allir séu að ljúga að okkur!  Auðvitað er ástandið erfitt hér en að eins og fjölmiðlar flestir draga í sífelldu fram neikvæða þætti.  Efast er um sannleiksgildi alls sem sagt er, túlkað og þá í neikvæðri átt, viðtöl tekin  við fólk sem að þekkir ekkert til í hasartilgangi og allt í véfréttastíl og að lokum er sagt við erum að sigla fjandans til. Til hvers að gera eitthvað fyrir manneskjuna sem manneskju?

Enn vantar eitthvað á að ríkisstjórnin miðli rétt, sannfærandi af auðmýkt til fólksins en það lagast vonandi og á meðan gerum við áfram kröfur um réttar upplýsingar.

Erum því miður of mikið í gáfumannatali eða þangað til fer fyrir okkur eins og ýtumanninnum sem rústaði húsi sínu í örvæntingu sinni!!

Þjóðin er í áfalli en fjölmiðlar vilja að við dveljum kyrr í eigin nafnla og keyrum okkur í þunglyndi með sífelldum fréttum af erfiðleikum og vonleysi.  Og í öllu afneitum við svo að þetta hafi áhrif á sálartetrið og berum okkur hátt og lokum á allar raunverulegar fjárveitingar til meðferðarmála.

Íran er verðugt verkefni fyrir okkur til að losna úr viðjum eigin nafla.  Að taka þátt í lífi annarra og finna allar þær tilfinningar sem það gefur. Það er gott að finna samúð með annarri þjóð sem býr við kúgun og fátækt.

Eigingírni og sjálfselska er ekki vænleg leið til betri líðan.  Það furðulega er að flest okkar upplifa sig sem mjög óeigingjarnan og einarðlega hugsandi um velferð annarra!  En það er líka eðlilegt þegar við þorum ekki að hlusta og gefum öllum ráð að þeim óspurðum.  Flest er þetta ábending um lélegt sjálfsmat.  Við búum til okkar eigin íslenska heim þar sem engin ber ábyrgð og þagað er um tilfinningalegt ástand sitt.  

Íran er góð leið til að auka vellíðan sína með ferðalag frá eigin sjálfi og til lands samúðar og skilnings.  Við höfum þor og getu til að hafa skoðun á þessum gjörningum yfirvalda klerkavaldsins.  Höfum skoðun og látum hana í ljós hver þjóð á rétt á sjálfstæði sínu, málfrelsi, athafnafrelsi og trúarfrelsi leyfum okkur slíkt líka.

Stöndum með þeim sem minna mega sína hvar sem þau eru stödd í heiminum og hvert sem málefnið er! Frelsið er okkur mikilvægt hjálpum öðrum til þess að öðlast það.

 

Dagur sorgar í Íran