Kemur vandinn utanfrá? Er þetta að gerast fyrst núna? Er vandi okkar erlend fyrirtæki eða óvinveittar erlendar stofnanir? Er vandi okkar ekki heimatilbúinn alveg sér íslenskt útflutningshæft fyrirbrigði.

Það ríkir skortur í samfélaginu.  Skortur á að viðurkenna getuleysi og leita utan að komandi aðstoðar hjá viðeigandi sérfræðingum hverjir sem það eru hvaðan sem þeir eru.  Það er skortur á vilja til að starfa sameiginlega að lausn á vanda okkar.  En ekki að dvelja eins og sært og kvalið letidýr í eigin vandamálagryfju.

Við erum eins og vanvirk fjölskylda sem þorir ekki að sjá út fyrir eigin nafla.  Vantraust, óheiðarleiki, léleg sjálfsvirðing og mikil innri reiði geysar hjá vanvirkri fjölskyldu.  Þetta skelfilega ástand  viðkomandi fjölskyldumeðlima bryst oft út í stjórnsemi og áberandi undanlátsemi.   Það birtist einnig oft í getuleysi til að taka ákvarðanir og frestunarárátta verður meir og meir áberandi.  

Gæti þetta ekki alveg eins átt við Alþingi, ríkisstjórn eða stofnanir landsins?  Og svo birtist öll sameiginlega vanlíðan í hroka og óheftri gremju þegar engin skilur samræðulist okkar eða hvert maður er að fara með seinkomna ákvörðunarleysið.

Upplýsingum er haldið frá okkur eða skammtað.  Ef "ég" upplýsi missi ég tökin/völdin og allt fer fjandans til.   Ef þú gerir ekki eins og ég vil er ég farin!  Endurteknar oft vanhugsaðar hótanir án efnda bjóða upp á að engin tekur lengur mark á misvitrum hótunum okkar.  Mikil tortryggni lýsir ástandi augnabliksins.  Vanvirk fjölskylda og/eða vanvirkt samfélag??

Vafasamar og seinlega áfram mjakaðar ákvarðanir stjórnvalda skapa óvissu og reiði. Of langt sumarfrí Alþingis og lokun Hæstaréttar var aldeilis ekki ákvörðun sem ýtir undir trausti og minnkar reiði.  Það er eins og verið sé að spenna teygju og bíða spenntur eftir hversu langt megi fara áður en sleppa verður áður en teygjan annaðhvort slitnar eða flýgur óheft og skemmandi afstað.

Við getum endalaust haft áhrif á umhverfi okkar.  Allir hafa heyrt sagt " þetta liggur í loftinu".  Sameiginlega getum við með jákvæðri umræðu breytt neikvæðu andrúmslofti dagsins í dag.  Sameiginlega lifað í sátt og nokkurri vellíðan um leið og við framkvæmum.  En við þurfum utan að komandi aðstoð.  Þurfum að fá lánaða utan að komandi dómgreind.  Okkar dómgreind fór fyrir lítið í drullupoll meðvirknis og fjölskyldu- og vinatengsla.

Eftirfarandi mál mega vera í forgangi:  Atvinnusköpun, fjölskyldustefna og forvarnir tengt hruninu, gengistrygging lána og AGS.  Við verðum að vinna okkur út úr þessari lægð með öðrum aðilum erlendum stofnunum og ríkisstjórnum.  Þessi vandamálaskapandi einangrunarhugsun er ekki farsæl til lausnar á vanda okkar.  

Önnur mikilvæg mál eru: Verðtrygging, húsnæðismál, Magma Energy, kosning um ESB, fyrning veiðiheimilda, eign útlendinga í íslenskum fyrirtækjum og eflaust mörg önnur mál sem snerta okkur sem einstaklinga og þjóð.

Framsýni er ekki einn af kostum okkar.  Lög eru sett fram af kappi og oftar til hliðsjónar en til að fylgja og sjaldan af forsjá.  Ráðherravaldið algjört og þriskipting valds gleymt og tröllum gefið.  Við sitjum þar af leiðandi uppi með mál eins og Magma Energy og önnur mál er tengjast þessum of oft viljandi óljósu lagasetningum enda hægt að fara í kringum flest allt og hver má svo eiga í íslenskum sjávarfyrirtækjum?  Endalausar lagaflækjur um gengistryggingar, vexti og almennt um fjármál einstaklinga.   Við erum dálítið óskýr.

                  Meðvirkni byrjar sem eðlileg viðbrögð við óeðlilegar aðstæður.   Meðvirkur einstaklingur hefur í æsku lært ákveðið hegðunarmynstur og aðlagað sig að þeim aðstæðum sem hann býr við.  Með því t.d. að taka ekki ábyrgð á ástandinu og koma sér út úr sjúklegum aðstæðum heldur aðlaga sig að þeim.   Meðvirknin er í raun leið til að skilgreina sig í gegnum aðra. 

Stjórnmál á Íslandi eru í reynd eins og hegðun ofannefndrar vanvirku fjölskyldu. Frá upphafi lýðveldis höfum við lært ákveðna hegðun, ákveðin viðbrögð við oft sjúklegum og erfiðum aðstæðum og þessari lærðu hegðun, þessum viðbrögðum  er erfitt að breyta.  

Kanski verðum við að viðurkenna að við viljum breytast en erum um leið hrædd við að breytast? Viðurkenna allar þversagnirnar og fara að gera eitthvað í þeim.

Í öllu írafárinu sem geysar má ekki gleymast að vandinn kemur ekki utanfrá.  Það er ekki eins og þetta sé að gerast fyrst núna!!  Vandi okkar eru ekki erlend fyrirtæki eða óvinveittar erlendar stofnanir.  Vandinn er heimatilbúinn alveg sér íslenskt fyrirbrigði.  Okkur hefur sjálfum tekist að klúðra málunum með ófullnægjandi lagasetningum, einkavinavæðingum og persónulegra hagsmuna og fjölskyldutengsla. Og við reyndum í þokkabót að flytja allt ruglið út!!  Allt hefur þetta í gegnum árin gefið fáum aðilum mikið vald.  Auðvitað vilja þau ekki sleppa því og lífa sem við þessir venjulegu íslendingar.  

Öll erum við oörugg frammi fyrir þeim gífurlegu breytingum sem framundan eru.  Þannig að við skulum sameiginlega standa á fætur og vinna að sameiginlegri lausn.  Hún er til en bara ekki í þessu ómerkilega óþroskaða kítingsrifrildraástandi sem ríkir.   Lítum upp og sækjum aðstoð frá þeim sem þekkja til og horfum á það sem er í lagi og vinnum okkur saman áfram þaðan.

Gæti ógnað ríkisstjórninni