Orðlaust en ekki mállaust frelsi til skoðana......

Er orðlaus yfir hegðun fólks í stjórnmálum. Og orðlaus ætla ég að skrifa smá meira.  Alltaf virðist undirliggjandi ótti ríkja í samfélaginu.  Fæstir þora að hafa alvarlega skoðun á málefnum dagsins ef þau eiga eitthvað undir einhverstaðar.  Enn er íslenskt samfélag yfirborðskennt fagurlegt klisjusamtal í kringum það sem ekki má segja....  Viljum ekki sjá raunveruleikann nema þá í gegnum rembukennt þjóðernisauga.  Sem er ekki gott því þeirri aðferð fylgir ákveðið harðlífi hugans...

Mín skoðun á hermálum er; gerumst friðarþjóð án skilyrða!  Ekkert bull það er hægt.  Hættum að flyðrast upp um nágranna okkar í leit eftir skjóli.  Verðum sjálfstæð á forsendum alvöruþjóðar með sjálfstæðar hugmyndir um hvað við viljum.  Hættum að dreifa orku og fjármunum. Einbeitum okkur af alefli að friðar- og hjálparstarfi í stað þessarar gerfihernaðarmennsku.  Enda nóg að gera þar og við ekki í fararbroddi í þeim málefnum.  Segjum nei við öllu hernaðarbrölti fyrir okkar hönd. Ríkið má ekki hvað sem er án samþykki okkar íslendinga.

Ekkert getur réttlætt þáttöku okkar í Íraksstríðinu frekar enn í öðrum stríðum. En höfum við hugrekki til að standa á móti hernaðarumsvifum heimsvaldasinna eða beygjum við okkur í ræsið fyrir hagsmuna- og vinapólítík eins og gert var í þessi tilviki.  Andrúmsloft augnabliksins má ekki ýta okkur inn í myrkur hernaðar- og hryðjuverkaþáttöku eins og var gert.  Og afhverju fer sjálfstæðisfólk í baklás og vörn þegar þetta er rætt.  Þau verða vægt til orða tekið afar ótrúverð og ósannfærandi í málflutningi.  Gerumst friðarboðberar stöndum utan við hernaðarbrölt og förum nýjar leiðir inn í nýjan tíma. 

Hleranir eru í tísku.  Að vera óvinur ríkisins er að verða tíu í topp listi þjóðarinnar.  Furðuleg afstaða ríkisstjórnar okkar,  augljós afneitun er aumkunnarverð.   Hlutlaus úttekt hlutlausra er brýn og lausn ekki í sjónmál án slíks.  Og enn eru sjálfstæðismenn að strögla og tefja lausnina hér sem á of mörgum stöðum.  Virðast enn lifa í andrúmslofti lokaðs samfélags allsráðandi ráðamanna fortíðarinnar? 

Rasísmi, trúarleg kúgun, þjóðernisremba er komin upp á yfirborðið.  Hlaut enda að koma að því hér sem annarsstaðar.  Og það er mitt sem er á öndvegum meiði að standa upp og mótmæla þessari einslitu mannfyrirlitningarskoðun á hver eigi rétt á Ísland.  Að næra fórdóma fólks að ala á ótta er aðferð sem ber aðeins eina leið,  beint til fjandans.  Oftast er þetta leið fólks sem er komið upp að vegg og getur ekki viðurkennt brotlengingu sjónarmiða sinna.  Fólks sem verður að vera á valdaröltinu hvað sem það kostar og á kostnað hvers sem er.  Það er "ég" sem skiptir máli og aðrir gera mig óöruggan er stefna sem ríkir hjá þessum hópi fólks.  Skelfilegt að þessi hópur skuli yfirleitt komast áfram og eiga slíkan óheftan aðgang að fjöldmiðlum sem virðist vera.  Án þess að um beina svörun skuli vera um að ræða.

 Vandi okkar í dag eru umhverfismál, fólksfjölgun í heiminum, fátækt, skortur á lyfjum, misskipting auðs í heiminum og misbeiting vestrænna þjóða á fólki í öðrum fátækari heimshlutum.  Gerum eitthvað, verðum talsmenn þessara málefna notum fjármagn okkar í að hjálpa til í þessum löndum.  Förum með kærleiksboðskap til þessara landa og hjálpum þeim til sjálfshjálpar.

Afhverju eru ráðamenn ekki á umhverfisvænum bílum?  Afhverju eru tollar ekki hærri á eyðslufrekum bílum og mengunarvaldandi innflutningi almennt?  Afhverju má ekki hækka áfengi?  Hvað er það að kosta samfélagið? Afhverju er ekki hugað að húsnæðisvanda fólks?  Hann er falinn en hversu lengi getum við flutt milli íbúða innbyrðis til að redda málunum.  Afhverju er ekki jafnari skipting tekna ríkisins milli okkar?  Afhverju í ósköpunum er verið að byggja þennan óskapnað Hátæknisjúkrahús? Afhverju virðast svo margir ráðherrar ekki ráða við stöður sínar og ábyrgð í dag?  Afhverju þorir engin að stokka upp og fara aðrar leiðir í stjórnun þessa lands? leiðir sem skipta máli fyrir framtíðarsýn okkar en ekki björgunaraðgerðir eins og ál og virkjanir til að breiða yfir aðgerðarleysi stjórnenda.

Já afhverju?  Er kanski ekki bjartsýnn á að mikið breytist þó svo að nýtt fólk komist til valda.  Við erum svo föst í gömlum farvegi reddingaringar að erfitt að sjá breytingar.  Lýðræðið er ekki raunverulegt hér nema á 4 ára fresti.  Þess á milli er ráðherravaldið nær algjört.  Sem er umhugsunarvert vægast sagt.

Já ég verð orðlaus þegar ég horfi út um gluggan og sé ástandið.  Best að segja ekki meira.  En trúin flytur fjöll og vonin er sterkt vopn.  Gerumst boðberar vonarinnar og trúar á rétt allra til mannsæmandi lífs. 

 Megi þessi dagur verða okkur til blessunar.

Athugasemdir

[Gunnar Helgi Eysteinsson, 2.12.2006 kl. 13:58]

Búinn að lesa og hef enga athugasemd... bara kvitt

[percy B. Stefánsson, 2.12.2006 kl. 16:09]

Takk fyrir lesturinn og kvittunina :)

[Brynja Hjaltadóttir, 3.12.2006 kl. 20:20]

Rambaði hér inn og vildi kvitta fyrir mig.

[Díana Ósk (IP-tala skráð) 5.12.2006 kl. 23:25]

Kærleikskveðja

Díana 

[Jón Valur Jensson (IP-tala skráð) 8.12.2006 kl. 11:06]

Brotlenging er athyglisvert nýyrði. Mér sýnist boðskapur þessarar greinar um varnarlaust land vera brotlenging á því þráláta og fráleita sjónarmiði margra mörlanda að varnir séu til einskis brúks -- eftir að við höfum þó notið þeirra nær óslitið frá 1940! Og leyfist mér að spyrja: Hvers vegna heldur Percy, að Norðmenn, Danir, Svíar og Finnar hafi haft her í margar aldir og séu sízt á þeim buxunum að leggja þeim herjum sínum? Varnarþarfir okkar eru þær sömu og þeirra. M.a.s. Jón Sigurðsson forseti ræddi um þörfina fyrir heimavarnarlið Íslendinga. Þau skynsömu rök hans tek ég undir og kveð ykkur, sem haldið að hægt sé að komast af á bjartsýni og trausti einu saman.